Συμβουλευτική Γονέων –Οικογενειακή Θεραπεία
Ο πιο σημαντικός θεσμός που ευθύνεται για την ανατροφή του παιδιού είναι η οικογένεια καθώς αποτελεί μοντέλο διαμόρφωσης των αξιών του παιδιού. Είναι υπεύθυνη για την ισορροπημένη ανάπτυξη του ατόμου και την κοινωνική του εξέλιξη. Καλλιεργεί την αίσθηση ασφάλειας, στοργής, και αγάπης. Ενδυναμώνει τη συλλογικότητα, την ανάληψη ευθυνών και την τήρηση κανόνων. Η οικογένεια είναι ένας χώρος μάθησης, πνευματικής αναζήτησης, προβληματισμού, ανταλλαγής απόψεων, και διαλόγου. Φορέας ηθικής διάπλασης με τη μετάδοση ηθικών αξιών, όπως η εντιμότητα, η αξιοπρέπεια, η δικαιοσύνη, η αλήθεια. Ωστόσο, υπάρχουν οικογένειες οι οποίες αδυνατούν να εκπληρώσουν αυτή την ευθύνη, και αυτό έχει ως συνέπεια τα μέλη της να υποφέρουν.
Η οικογένεια αποτελεί ένα σύστημα αλληλεπιδράσεων μεταξύ των μελών της, κατά συνέπεια το σύστημα της οικογένειας αποτελεί ένα σύνθετο πλαίσιο, μέσα στο οποίο κάθε συμπεριφορά γίνεται αντιληπτή σαν επικοινωνία που περιέχει μηνύματα, τα οποία αφορούν σχέσεις μεταξύ των μελών. Γι’ αυτόν το λόγο φαίνεται να είναι αδύνατη η κατανόηση της συμπεριφοράς ενός μέλους της οικογένειας, χωρίς να παρατηρηθεί η αλληλεπίδραση και των υπολοίπων μελών.
Πολλές φορές μέσα στο οικογενειακό σύστημα δημιουργούνται σοβαρά ζητήματα ή εμπλοκές, όπως έντονες συγκρούσεις, έλλειψη επικοινωνίας, σύγχυση στους ρόλους, με αποτέλεσμα η οικογένεια να μην είναι λειτουργική.
Η οικογενειακή θεραπεία μπορεί να βοηθήσει τα μέλη της οικογένειας να μάθουν τρόπους βελτίωσης των σχέσεων τους, να βελτιώσουν το οικογενειακό κλίμα και να μάθουν πώς να αντιμετωπίσουν αλλαγές και αγχωτικές καταστάσεις ώστε να διατηρηθεί μια ικανοποιητική οικογενειακή ζωή.
Η οικογενειακή θεραπεία επιτελεί επίσης και μια λειτουργία αποκατάστασης, επανασυνδέοντας τα μέλη της, επιτρέποντας στους συμμετέχοντες να δουν ο ένας τον άλλο σαν αυτόνομο υποκείμενο και όχι απλώς μέσα από τον οικογενειακά αποδιδόμενο ρόλο του.
Στόχοι της οικογενειακής θεραπείας είναι να αναδυθούν οι πεποιθήσεις και οι αρχές που κάθε μέλος της οικογένειας έχει, μια ισορροπία, ένας χορός ανάμεσα στο «χθες-της πατρικής οικογένειας» και στο «σήμερα», η ενεργοποίηση του δυναμικού που τα άτομα διαθέτουν και η θέαση νέων εναλλακτικών προτύπων σύνδεσης, μέσα από το διάλογο, τη συζήτηση και την έκφραση όλων των μελών της οικογένειας.